I. Artykuły, tłumaczenia, sprawozdania, recenzje i inne opracowania trzeba przesłać w posta-ciach: w formie elektronicznej – na adres mailowy Sekretarza Redakcji oraz w formie konwencjonalnego wydruku lub maszynopisu – na adres: Redakcja Sapientia Iuris. Prawo Rzymskie i Kanoniczne. Historia Prawa, ul. Gabriela Narutowicza 17 a, 70-240 Szczecin.
II. Do każdego artykułu zawsze należy dołączyć streszczenie angielskie wraz z tytułem oraz streszczenie polskie (każde na pół strony A4). W odniesieniu do pozostałych, przyjmowanych do recenzji i druku opracowań, Redakcja może zażądać przedłożenia w/w streszczeń.
III. Na stronie tytułowej opracowania należy podać imię, nazwisko, tytuł zawodowy, stopień lub tytuł naukowy Autora oraz nazwę uczelni lub instytucji do której Autor jest afiliowany; w przypadku doktorantów konieczne jest wskazanie uczelni lub instytucji, w której otwarto przewód doktorski.
IV. W nagłówku recenzji trzeba zamieścić – poza informacjami, o których w poprzednim punkcie – pogrubioną czcionką: imię (pełne) i nazwisko autora recenzowanej pracy, pełny tytuł (kursywą) według strony tytułowej. W przypadku, gdy jest to recenzja pracy zbiorowej lub wydania źródłowego, po tytule trzeba podać pełne imiona i nazwiska redaktorów lub wydawców (skróty w języku recenzowanej pracy, np. ed., hrsg.); jeśli opracowanie jest wielotomowe – należy wskazać liczbę tomów lub części – cyframi arabskimi, np. t. 1-2; także pełną nazwę serii wydawniczej, miejsce i rok wydania, nazwę wydawnictwa, liczbę stron. W recenzjach nie powinno stosować się przypisów.
V. W nagłówku sprawozdania podać trzeba tytuł konferencji naukowej lub sympozjum (kursy-wą), a następnie w nawiasie miejsce oraz dokładną datę.
VI. Objętość artykułu lub innego opracowania nie powinna przekraczać 25-30 tys. zna-ków.
VII. Format pliku powinien być zgodny z edytorem tekstu MS Word 2008 lub nowszym, tj. przyjmujemy pliki tekstowe, np. w formatach: doc, docx.
VIII. W odniesieniu do języków nowożytnych preferowany krój czcionki to: Times New Roman; rozmiar tekstu podstawowego – 12 punktów, a przypisów i streszczeń – 10 punktów. Teksty greckie przyjmuje się do publikacji w czcionce Greek dla Windows. Format innych tekstów np. koptyjskich, syryjskich etc. należy uprzednio uzgodnić z Redakcją. Redakcja nie bierze odpowiedzialności za pominięcie lub błędny zapis znaków diakrycznych w grece, jeśli Autor nie dokona, przedkładając Redakcji, korekty opracowania. Interlinia: 1,5 wiersza; akapity: 0,5 cm, bez dodatkowej spacji pomiędzy akapitami.
IX. Formaty tabeli, rysunków, zdjęć, rycin, wzorów, schematów, map etc. trzeba każdorazowo uzgodnić z Redakcją. Rysunki, tabele należy umieścić w odpowiednich miejscach tekstu. Rozdzielczość nie powinna być niższa, aniżeli 300 dpi.
X. Źródła cytowane w tekście należy pisać w cudzysłowie (języki nowożytne), kursywą (łacina), prostymi literami bez znaku cudzysłowu (starogrecki); wszystkie cytaty – mniejszą czcionką w stosunku do podstawowego tekstu z zachowaniem formatowania: wcięcie z lewej i prawej strony - 1,25 cm; wielkość czcionki – 11; odstęp przed i po – 4 pt). Wszelkie opuszczenia w cytowanym tekście powinny być oznaczone trzema kropkami w nawiasach prostokątnych, tj. [...].
XI. Zapisy źródłowe dotyczące prawa polskiego – według wzoru, np.: Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. Nr 91 z 1995 r., poz. 425), albo: Ustawa z dnia 14 marca o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. z 2014 r., poz. 1852, z 2015 r., poz. 249 i 1767).
XII. Stosuje się ogólnie przyjęte sposoby cytowania źródeł prawa rzymskiego (np. Gai 1,2; C.Th. 6,6,1 (Impp. Gratianus, Valentinianus et Theodosianus AAA. ad Severum Pref. Urbi); D. 14,2,2 (Paulus libro 34 ad edictum) i prawa kanonicznego, np. CIC z 1917 r. , kan. 24; CIC z 1983 r., kan. 1055; CCEO, kan. 56.
XIII. W odniesieniu do cytowania dzieł starożytnych podaje się: autora (prostą czcionką), tytuł dzieła: w języku łacińskim – kursywą, zaś w starogreckim – prostą czcionką; datę; następnie wskazuje się lokalizację (rozdział, paragraf etc.) – np. Cicero, In Verrem 2,1,111-118; Facundus, Pro defensione Trium Capitulorum Concilii Chalcedonensis Li-bri XII. Ad Iustinianum imperatorem, s. dat. (ok. 550 r.), [w:] PL, t. 67, szp. 527-582; także [w:] CCL, t. 90 A (całość tomu), Turnhout 1974; w kolejności podaje się ewentu-alnie wydanie oryginalnego tekstu ze wskazaniem strony lub szpalty, np. Jerzy Kedren, Compendium historiarum a mundo condito usque ad Isaacium Comnenum imperato-rem a Dn. Georgio Cedreno ex diversis libris collectum (Σύνοψις ἱστοριῶν αρχομένη απὸ κτίσεως κόσμου καὶ μέχρι τῆς βασιλείας Ἰσαακίου τοῦ Κομνηνού συλλεγείσα παρά κυροῦ Γεωργίου τοῦ Κεδρηνού ἐκ διαφόρων βιβλίων), red. I. Bekkerus [Bekker], oprac. G. Xylandro, t. 1-2. CSHB, t. 13-14 [t. 46-47?], Bonnae 1838-1839; Γεωργίου τοῦ Κεδρηνού Σύνοψις ἱστοριῶν (Georgii Cedreni Compendium historiarum). Σύνοψις ἱστοριῶν αρχομένη απὸ κτίσεως κόσμου καὶ μέχρι τῆς βασιλείας Ἰσαακίου τοῦ Κομνηνού συλλεγείσα παρά κυροῦ Γεωργίου τοῦ Κεδρηνού ἐκ διαφόρων βιβλίων (Compendium historiarum a mundo condito usque ad Isaacium Comnenum imperatorem a Dn. Georgio Cedreno ex diversis libris collectum), τομ. α', [w:] PG, t. 121, szp. 23-1166; τομ. β', [w:] PG, t. 122, szp. 9-367; gdy Autor korzysta z tłumaczenia na język nowożytny trzeba podać tłumaczenie ze wskazaniem strony.
XIV. Podstawowy zapis bibliograficzny sprowadza się do podania: inicjału i nazwiska autora (pro-stą czcionką), po przecinku – tytułu dzieła (kursywą), po przecinku – tytułu, części etc., po przecinku – miejsca wydania (bez wydawnictwa) i roku wydania, po przecinku – strony, szpalty etc. Wydawnictwo podaje się jedynie w sytuacji, gdy nie jest znane miejsce wydania publikacji.
XV. Jeśli wielokrotnie cytuje się pracę tego samego autora to, stosuje się następujące zapisy: po raz pierwszy – pełny opis; po raz kolejny: inicjał imienia i nazwisko autora (prostą czcionką), dz. cyt. (lub op. cit.) oraz po przecinku – ,,s.” i konkretna strona; po raz kolejny, gdy w tekście powoływane są różne dzieła tego samego autora: inicjał imienia i nazwisko autora, skrót tytułu do pierwszego rzeczownika (kursywą), bez wielokropku, oraz po przecinku konkretną stronę, np. S. Bączkowicz, Prawo, t. 1, s. 34.
XVI. W przypadku cytowania artykułu z czasopisma podaje się: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł (kursywą) rocznik, tytuł czasopisma prostymi literami w cudzysłowie, rok wydania (w nawiasie), numer lub zeszyt cyframi arabskimi, strony, np.: A.M. Demicheli, La politica religiosa di Giustiniano in Egitto. Riflessi sulla chiesa egiziana della legislazione ecclesiastica giustinianea, „Aegyptus" 63 (1983), nr 1-2, s. 225.
XVII. W przypadku cytowania artykułu z pracy zbiorowej podaje się: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł (kursywą), następnie po przecinku „w:” (w nawiasach prostokątnych), po czym tytuł pracy zbiorowej (kursywą), inicjał imienia i nazwisko redaktora lub redaktorów, ewentualnie nazwę serii, miejsce i rok wydania oraz strony, np.: C. Morrisson, Wydarzenia – perspektywa chronologiczna, [w:] Świat Bizancjum, t. 1: Cesarstwo Wschodniorzymskie 330-641, red. tenże, tłum. Andrzej Graboń, Kraków 2007, s. 11-62.
XVIII. W przypadku cytowania haseł encyklopedycznych i słownikowych podaje się następu-jący zapis: skrót imienia i nazwisko autora (prostą czcionką), tytuł (kursywą) i pełny opis en-cyklopedii lub słownika, tom i strony lub szpalty (wraz ze skrótami „s.” lub „szp.”), np.: A.P.Kazhdan Alexander P., s. v. Defensor civitatis, [w:] The Oxford Dictionary of Byzantium, red. A.P. Kazhadan, A. M. Talbot, A. Cutler, T. E. Gregory, N. P. Ševčenko, t. 1, New York-Oxford 1991, t. 1, s. 600.
XIX. W przypisach stosujemy skróty: ,,dz. cyt.”, ,,tenże”, ,,tamże”, ,,por.”, ,,zob.”; w przypadku tekstu obcojęzycznego skróty łacińskie: ibidem, idem, op. cit.
XX. Pozostałe wymogi techniczne są następujące: proszę stosować powszechnie przyjęte abre-wiacje, np.: ,,red.”, ,,s.”, ,,itd.”, ,,m.in.”, ,,itp.”, oraz: ,,r.” (rok) i ,,w.” (wiek); miesiące proszę określać słownie, np. 26 sierpnia 1966 r.
XXI. Gdy cytuje się strony internetowe konieczny jest zapis ze wskazaniem dnia tzw. wejścia na stronę, np. http://droitromain.upmf-grenoble.fr/, stan na 26 sierpnia 2016 r.
XXII. Artykuły i inne opracowania, które nie będą miały formy zgodnej z powyższymi wytycznymi, zostaną odrzucone w pierwszej fazie pracy redakcyjnej, tj. przed skierowaniem do recenzji.
XXIII. Redakcja zastrzega sobie prawo do dokonywania korekty teksu oraz do odrzucenia tekstu po jednej negatywnej recenzji.
XXIV. Redakcja przypomina, że zjawiska tzw. ghostwriting i guest authorship są przejawem nierzetelności i nieuczciwości naukowej, naruszają normy etyczne i prawne w nauce. O wszystkich zaś wykrytych przypadkach tego rodzaju Redakcja będzie – bez zbędnej zwłoki – informować kompetentne podmioty państwowe i prywatne, a wszystko zostanie zarchiwizowane w dokumentach, protokołach etc.
XXV. Zgłoszenie opracowania naukowego do czasopisma jest równoznaczne z przekazaniem wy-dawcy praw do opublikowania pracy w wersji elektronicznej.
XXVI. Nie przewiduje się tantiem dla Autorów.
Formularz (A) dla Autorów (G-G)